ความเป็นมา

       ตามคำสัมภาษณ์ของลุงอู๊ด ลุงอู๊ดได้เล่าว่า เมื่อก่อนนี้แถวนี้เป็นพวกแขก จาม เขาก็ทำผ้าไหมกันอยู่แล้ว พอเป็นผ้าขาวม้าไหม ผ้าโสร่งไหม เขาก็เอาไปขายต่างจังหวัด เขาก็ทำกันมาอยู่อย่างนั้นตั้งนานแล้ว ใช้สีธรรมชาติย้อม แล้ววันหนึ่ง นายห้างจิม ทอมป์สันเขามาเจอ เขาก็สนใจมาก เขาก็เลยคุณกับพวกผู้ใหญ่ว่า เขาอยากจะให้ทำผ้าไหมไปส่งเขาเอาไหม เขาให้ไปเอาไหมที่บริษัทเขา ไปเอาสีที่บริษัทเขา ผู้ใหญ่เขาก็ตอบรับว่าเอา เขาก็ไปเอาไหมเอาสีมาแล้วก็มาทำกัน ทำได้เท่าไหร่ก็ส่งจิม ทอมป์สันหมดเลย ก็ทำอยู่อย่างนั้นประมาณ20ปี30ปี แล้ววันหนึ่งจอม ทอมป์สันก็หายไป หายไปในมาเลเซีย แกเป็นชาวอเมริกัน พอหายไปแกเป็นคนไม่มีลูกมีเมีย แกมีหลาน หลานเขาก็มารับมรดกไป พอหลานเขามารับมรดกเสร็จเขาก็ไปสร้างโรงงานเขาเองเลยที่ปักธงชัย พอเขาสร้างโรงงานเขาเสร็จ เขาก็ไม่รับคนบ้านครัวเลย เขาก็ทิ้งเลย พอเขาทิ้งทางนี้ก็ต้องเลิกกัน เพราะเขาไม่รับแล้ว ตอนนั้นยังไม่มีตลาดผ้าไหม ก็ต้องเลิกกันหมดเลย 3บ้าน4บ้าน5บ้านเลิกกันหมดเลย เลือกลุงบ้านสุดท้ายก็ใกล้ๆจะเลิกแล้วแหละ แต่ก็พอดีลุงบังเอิญโชคดี ได้มีคนแขกชาวจังหวัดสุราษฯ หมู่บ้านกุมมี อำเภอชัยยา เขาก็มาเช่าบ้านแถวนี้ มาทำผ้าไหม เขาก็เลยเอาไหมมาจ้างลุงย้อมลุงก็ได้ทำมาตลอดชีวิต61ปี "

.